Skip to main content

Alboan eta Entreculturas elkarteek haur errefuxiatuen eta migratzaileen harrera hezkuntza-sistemetan indartzeko eskatu dute

Ekainaren 20an, Errefuxiatuen Mundu Eguna dela eta, Alboan eta Entreculturas gobernuz kanpoko erakundeek "Eskola Aterpea" izeneko kanpaina aurkeztu dute. Bertan, "Eskola Aterpea, hartzen duen eskola" izeneko txostena dago. Argitalpen honen bidez, bi GKEek urrats bat gehiago eman dute hezkuntza eskubide gisa eta eskola munduko edozein tokitan haur errefuxiatuak babesteko eta hartzeko beharrezko gune gisa kokatzeko.



110 milioi pertsona beren etxeetatik ihes egitera behartuta daude (errefuxiatuen eta barne-desplazatuen artean), eta 280 milioi, berriz, beren jatorrizko herrialdeetatik kanpo (errefuxiatuen eta migratzaileen artean). Bada, txosten horretan, helmugako herrialdeetan haurrak hartzean hezkuntzak duen garrantzia azpimarratzen da, eta, horretarako, bi testuinguru zehatzetan sakontzen da: Espainiak haur errefuxiatuei ematen dien hezkuntza-erantzunean, eta Kolonbiak, Peruk eta Ekuadorrek Venezuelako haur migratzaileei eman dieten hezkuntza-harreran.



«Eskolak ikaskuntza akademikora bideratutako lekuak baino askoz gehiago dira», adierazi zuen Irene Ortega Entreculturas-eko Herritartasun Arloko koordinatzaileak txostenaren aurkezpenean. Hezkuntza inklusiboa eta kalitatezkoa da pertsona migratuen integrazioa bermatzeko zutabeetako bat, baina baita kulturen arteko benetako bizikidetza eraikitzeko ere. Izan ere, Eskola Aterpea bat bere ikasgelek ematen duten segurtasunaz eta babesaz haratago doa, gizarte osoarekiko errespetutik, elkartasunetik eta tolerantziatik elikatzen du. Hala ere, Irenek adierazi zuen eragin hori ez dela beti lortzen, harrera-herrialdeetako hezkuntza-sistemak ez baitaude beti prest haur migratzaileen edo errefuxiatuen beharrei erantzuteko, batez ere Hego Globalean.



Yolanda González abokatuak eta txostenaren egileak adierazi zuenez, nazioarteko komunitatean adostasuna dago hezkuntza abegikorra dela biztanleria migratu eta errefuxiatuaren integrazioa bermatzeko zutabeetako bat; hala ere, Estatuek hezkuntza inklusiboa eta kalitatezkoa izateko eskubidea bermatzea erronka handia da oraindik. Yolandak adierazi zuenez, harrera-sistema baten hasieran eskolatzeko eta ikasgela arruntetan azkar sartzeko izapideak eta baldintzak malgutzen eta arintzen dira, eta, aldi berean, haurren eta nerabeen errealitate sozioemozionalari eta osasun mentalari erantzuten die, eta familiek hezkuntza- eta komunitate-inguruneetan parte hartzea sustatzen du.

[[{"fid":"6769","view_mode":"default","fields":{"format":"default","field_file_image_alt_text[und][0][value]":false,"field_file_image_title_text[und][0][value]":false},"type":"media","attributes":{"height":"389","width":"690","class":"media-element file-default"}}]]

Bestalde, Alboan-eko teknikari Nerea Aginakok bere esperientzia kontatu du Eusko Jaurlaritza Gasteizen, Euskadiko eta nazioarteko beste erakunde batzuekin batera, babes komunitarioari buruzko programa pilotuan. Programak tokiko harrera-komunitateak garatzea du helburu, kohesionatuta eta sentsibilizatuta egongo direnak birfinkatutako errefuxiatuak beren errealitate berrian hartzeko eta laguntzeko praktikan, azaldu zuenez. Horrek esan nahi du aniztasuna eta kultura arteko sarbidea sustatuko duten bizikidetza-espazioak sortu behar direla gizartearen dimentsio guztietan. Nereak azaldu zuenez, eskolak funtsezko zeregina du hemen, haur eta nerabe errefuxiatuen garapena eta ongizatea sustatzeko gune nagusiak baitira, eta harrera-gizartearen eta gurasoen arteko loturak ere indartzen dituzte, kide izatearen eta erantzukizun partekatuaren zentzua sortzen baitute.



Madrilgo Divino Corazón ikastetxeko ikasle migratzaile Jean Gutierrezek hezkuntza-harrera kalitatezkoa izateak duen garrantzia azpimarratu nahi izan zuen: «Irakasleei gauza asko eskertzen dizkiet, ez naute atzean utzi amore emateko asmoa nuenean. Azkenean, ikastetxeak asko lagundu dit maila akademikoan zein pertsonalean hazten, eta amore eman nahi nuenean amore ez ematea eragin didate". Era berean, bederatzi urterekin Espainian lurreratu zenean izan zuen esperientzia kontatu zuen: «Iritsi nintzenean, integratzea oso zaila izango zela pentsatuz etorri nintzen, baina errefortzu-gelak, irakasleak eta ikaskideak hor egon ziren dena errazagoa izaten laguntzeko".



Malena Gomezek, Madrilgo ikastetxe bereko bigarren hezkuntzako irakasleak, azaldu zuen hezkuntza-testuinguru jakin batzuetan alderdi akademikoa bigarren maila batera pasatzen dela eta alderdi pertsonala dela nagusia. Bere hitzetan, zenbait kasutan neska-mutilek entzun egin behar dituzte, ezagutu egin behar ditugu, beren errealitatea eta aurre egin behar dieten zailtasunak ulertu behar ditugu, eta, gero, bakoitzaren onena atera ahal izan behar dugu. Horregatik, oso garrantzitsua da ikastetxean integratzea, bai gainerako ikasleekin, bai irakasleekin, guztiak behar bezala funtziona dezan.



Azkenik, Irene Ortegak hartu du hitza prentsaurrekoa amaitzeko, eta "Eskola Aterpea, hartzen duen eskola" txostenaren ondorio, aldarrikapen eta gomendio nagusiak aurkeztu ditu. Horien artean, gizarte osoa inplikatzeko beharra nabarmendu du: Agintariek, hezkuntza-komunitateek, familiek eta auzoek modu aktiboan eta koordinatuan parte hartu behar dute harrera eta integrazio prozesuetan. Horretarako, ezinbestekoa den tresna bat dugu: herritartasun globalerako hezkuntza.

 

Lotura interesgarriak