Gujerat Probintziak hezkuntzako lana indartzearen aldeko apustua egin du
Durai Fernandez Sj Gujerateko (India) probintzialak maiatzaren 23ko astean bisitatu gintuen. Egonaldian bilera ugari egin ziren Alboan-eko taldearekin, eta bi topaketa egin ziren Bilbon eta Donostian bazkideekin.
Fernandezek 2019ko azaroan hartu zuen Gujerat probintziako buruzagitza. Bere agintaldia, beraz, bat dator osasun-larrialdiaren igarotzearekin, bi urte baino gehiago zailtasunez beterik, covid-ak pasaeran utzi duen arrasto izugarriagatik.
Gujerat probintziak, Indiako eta munduko gainerako probintziek bezala, galera pertsonal konponezinak izan ditu bi urte hauetan. Fernandezen esanetan, eragin nagusia bi urtez ikastetxeak ixtea izan da. Haur asko, dalits eta adivasis batez ere, hezkuntza-sistematik kanpo geratu dira, eta atzerakada ikaragarria izan da. Ikastetxeek ahalegin handia egin dute jarraitzeko, baina landa-eremuetan ia ezinezkoa zen, familiek ez baitute dirurik telefono mugikorra edo ordenagailua erosteko. Gainera, herrixka horietako askok ez dute Interneterako sarbiderik, eta, beraz, online hezkuntzarekin jarraitzea ez da oso eraginkorra izan, nahiz eta ahaleginak egin diren. Bi urtez haurrak etxean egon dira eskolara joan gabe. Horrek eragin negatiboa du haien bizitzetan, ez bakarrik lehen aipatutako hezkuntza-atzerakadagatik, baita eragin psikologikoagatik ere.
Hori konpentsatzeko ahalegin handiak egiten ari dira eskoletan, batez ere lehen hezkuntzako zikloetan, baina baita bigarren hezkuntzan eta goi-mailako zikloetan ere.
[[{"fid":"5817","view_mode":"default","fields":{"format":"default","field_file_image_alt_text[und][0][value]":false,"field_file_image_title_text[und][0][value]":false},"type":"media","attributes":{"height":"489","width":"736","class":"media-element file-default"}}]]
Dalit eta Adivasis komunitateen etorkizuna
Beste alderdi batek ere izan du eragina bi urte hauetan, Durai Fernandezek partekatu zigun bezala, familien iraunkortasunarekin eta enplegu egonkorra lortzeko zailtasunekin lotuta baitago. Ordaindutako lanik gabe, hiriguneetara emigratu behar izaten dute, askotan uzta bakarraren mende egoten baitira, eta uzta iristen denean ez dute beste diru-iturririk aurkitzen beren herrixketan. Hirietara joatean, lana lortzeko zailtasun handiak aurkitzen dituzte, eta lortzen badute ere, nahiko baldintza eskasetan izaten dira. Gainera, hiriguneetara migratzearekin lotutako beste zailtasun batzuk ere badaude, hirietara iristen diren familia askok ezin baitituzte seme-alabak eskolatu.
Gujerat eta Indiaren egoera, gaur egun, delikatua da. Alde batetik, pandemiak utzitako arrastoa dago, eta, bestetik, gutxiengoek, hala nola dalits eta adivasis delakoek, beren eskubideak baliatzeko zailtasunei aurre egin behar diete. Gujerat probintziatik, bere gizarte-zentroen, ikastetxeen eta parrokien sarearen bidez, adivasis eta daliten herritarren parte-hartze prozesuekin jarraitzeko konpromisoa berritu da, emakume, haur eta gazteekin lan egiteko ahaleginak areagotuz.
Alboan elkarteak Gujerat-en garatzen diren ekimenekin elkarlanean jarraitzen du, ikastetxeen sarea babestuz, emakumeen kooperatiben sareen lana lagunduz eta herritarren parte-hartze prozesuak eramatearen aldeko apustua eginez, beren eskubideak aldarrikatzeko eta baliarazteko beharrezkoak diren tresnak izan ditzaten.
